Carnaval

Het diepe verdriet
van carnaval.
De melancholie
van clownsgrimas
en stank van verschaalde drank.
Vals verdriet ontmoet lallende lol.

En ik sta hier weer te zwaaien
met mijn ballonnetje
vanaf mijn balkonnetje
en blaas zuchtend op mijn toeter.

De melancholie,
het diepe verdriet
van carnaval.

Zitten ze naar me te graaien
en grijpen,
de venten en wijven,
de kerels, de snollen,
die grappen en grollen

Vertrokken hun tronies
van woedend genot.
De vrolijkheid is ver te zoeken.

In hun zwijnenrijk
wentelen zij zich
in het slijk.
Hoeren en snoeren
en draaien en naaien.
Achter de muziekschool
en in de Floddergats
waar ik mijn eerste kusje kreeg.

Melancholie en tranen:
het diepe verdriet van carnaval.